Około tysiąca starych druków, w tym dwa inkunabuły z XV wieku, liczy kolekcja zabytkowych woluminów Biblioteki UKSW. Mamy pierwodruk Biblii Wujka i Wulgatę z drzeworytem Albrechta Dürera.
Niewielu miało okazję ujrzeć te pozycje na własne oczy w naszej uniwersyteckiej bibliotece. Księgozbiór liczy ponad 300 tyś. książek. Wiele spośród nich jest niezwykle cenna i zabytkowa. Przechowywane są w magazynie zbiorów specjalnych.
– Posiadamy dwa inkunabuły, czyli najwcześniejsze drukowane księgi, które powstały przed 1501 r. Wyglądem zewnętrznym, krojem czcionek, układem kolumn naśladują one książki rękopiśmienne – wyjaśnia kustosz biblioteczny dr Maciej Matraś. – Najstarszy nasz inkunabuł to Zophihlogium Jacobusa Magni lub Jacques’a Legranda wydany ok. 1475 w Strasburgu. Drugi to Fortalitium fidei napisany przez Alphonsusa de Spina, a wydany w Norymberdze w 1494 r. – wyjaśnia.
Te dwa inkunabuły powstały więc zaledwie kilkadziesiąt lat po druku pierwszej księgi przez Johannesa Gutenberga, co stało się, przypomnijmy w 1440 lub 1450 r.
Starych druków, wydanych w latach 1501-1800 Biblioteka UKSW posiada ok. 1000.
Reprezentują one wszystkie dziedziny ówczesnej wiedzy, z przewagą piśmiennictwa o charakterze religijnym. Dominują dzieła o charakterze teologicznym, prawniczym (zarówno świeckim jak i kanonicznym), homiletycznym, filozoficznym, historycznym oraz liturgicznym i talmudycznym, a także encyklopedycznym i słownikowym.
Niemal połowa kolekcji to spadek po bibliotekach Wydziałów Teologicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Warszawskiego, które po rozwiązaniu ich w 1954 r. przez władze komunistyczne, stały się podstawą utworzenia Akademii Teologii Katolickiej.
Dlatego też tak ważne miejsce w księgozbiorze zajmuje kolekcja Biblii. Na uwagę zasługuje Biblia Testamenti Veteris wydana we Frankfurcie nad Menem w 1677 r. Jest to wydanie zwokalizowanego, opracowanego przez uczonych żydowskich między VII a IX w., tzw. tekstu masoreckiego Biblii Hebrajskiej, na podstawie wcześniejszych edycji poliglotycznych.
Równie wyjątkową pozycję zajmuje Gniazdo cnoty – pięknie ilustrowany herbarz z XVI w. autorstwa Bartosza Paprockiego. Interesującym dziełem jest także siedemnastowieczne krakowskie wydanie historii Obrazu Jasnogórskiego Ambrożego Nieszporkowicza. Warto również wspomnieć o jednym z pierwszych kodeksów dyplomatycznych jakim jest Codex diplomaticvs Regni Poloniae et Magni Dvcatvs Lithvaniae sporządzony przez Macieja Dogiela, wydany w Wilnie w roku 1758.
Źródło https://uksw.edu.pl
17 stycznia 2022
